October 18, 2006

RUPje nooit genoeg (dutch)

Zoals zovelen heb ik ook te maken met het Rational Unified Process (RUP). Ik heb intussen een aardige stapel boeken erover gelezen en grapte tegen mijn vrouw dat ik bijna zelf wel een boekje zou kunnen schrijven en dat ik het dan de titel "RUPje nooit genoeg" zou geven, naar het beroemde kinderboek van Eric Carl over een hongerige rups die uiteindelijk een prachtige vlinder wordt.

Dat boekje schrijf ik vast nooit, maar ik vond het wel eens geinig om te zien wat ik met het idee kon. Zie het als een poging van een vader om aan zijn zoontje van 4 uit te leggen wat papa toch allemaal doet op zijn werk:



In het maanlicht lag een eitje op een blad.

Toen op een mooie zondagochtend de zon opkwam, kroop uit dat eitje...KRRRRAK!...een ijverige RUP en ging op weg naar de klant om een systeem te ontwikkelen.


Op maandag schreef het RUPje 1 verhaaltje waarin alle problemen stonden die met het nieuwe systeem opgelost moesten worden.


Op dinsdag maakte het RUPje een 2 hele mooie tekeningen met heel veel poppetjes en ovaaltjes. Nu wist het RUPje precies voor wie het systeem belangrijk is en wat ze met het systeem willen bereiken.


Op woensdag tekende het RUPje wel 3 tekeningen vol met mooie blokken, ruiten en pijlen. Hij was er erg trots op. Voor 3 van de ovaaltjes wist het RUPje nu wat de poppetjes die deze ovaaltjes vast hielden precies zouden gaan doen en wat het systeem ze moest laten zien.


Op donderdag maakte het RUPje nog eens 4 tekeningen met blokken, ruiten en pijlen. De klant was erg blij met de mooie tekeningen, want hij zag dat het RUPje goed naar hem had geluisterd.


Op vrijdag maakte het RUPje wel 5 vellen vol met blokken en ruiten en pijlen. Nu had het RUPje eindelijk alle ovaaltjes gehad.


Op zaterdag had het RUPje het heel erg druk. Hij:

  • maakte een tekening van een lasagna die wel 5 lagen had,
  • schreef een griezelverhaal over dingen die wel eens mis zouden kunnen gaan, maar ook wat het RUPje ging doen om ervoor te zorgen dat die enge dingen niet konden gebeuren.
  • knutselde en sleutelde het RUPje een eerste voorbeeld van het systeem in elkaar. De klant vond het al heel mooi en zei dat het RUPje op de goede weg was, maar dat sommige dingen niet goed waren.
  • maakte wat nieuwe blok-ruit-en-pijl-tekeningen
  • knutselde verder aan het voorbeeldsysteem. Nu was het wel goed
  • schreef een boekje over apies
  • schreef een boekje voor beheersbeestjes
  • knutselde en timmerde en puzzelde net zo lang tot het hele systeem helemaal klaar was
  • at een enorme pizza en een hele fles cola
  • probeerde het systeem stuk te maken door op alle knopjes in te drukken en ook nog eens allemaal tegelijk, maar het systeem ging niet stuk
  • pakte het systeem mooi in, samen met alle tekeningen en boekjes die het had gemaakt
  • en hielp de klant met uitpakken en het in gebruik nemen van het systeem
.....toen had RUPje pijn in zijn portemonnee.

De volgende dag was weer een zondag. Het RUPje nam nu een vers blaadje en schreef daarop een verhaaltje over wat hij allemaal goed had gedaan en wat hij allemaal fout had gedaan. Het RUPje voelde zich nu al veel beter.

Het RUPje was ook niet meer klein. Het was een grote dikke RUP geworden.
Deze grote dikke RUP bouwde een huisje voor zich zelf dat "archief" genoemd wordt. In dit archief bleef hij bijna 2 weken zitten. Toen ging het archief open en kwamen er allemaal prachtige lessen en cijfertjes uit. Lessen die nieuwe RUPjes leren dat ze niet dezelfde fouten mogen maken als vorige RUPjes. En met de cijfertjes kunnen nieuwe RUPjes voorspellen hoe veel pijn zij in hun portemonnee gaan voelen.


Einde



Natuurlijk schetst dit verhaaltje wel een heel voorspoedig verlopen project en zou het RUPje nog veel meer gedaan kunnen hebben. De strekking is eigenlijk voornamelijk dat nieuwe projecten bij zaken als planning, kostenschatting en oplossingen kijken naar eerdere projecten. Meten en vastleggen van dit soort kennis is dan erg belangrijk. Als organisatie wil je bereiken dat de kwaliteit van projectresultaten steeds beter wordt. Maak processen op zijn minst reproduceerbaar (ontwikkel standaarden) en doe steeds je best om kwaliteit van processen te verbeteren.

No comments: