August 17, 2006

Startblok (dutch)

Daar zit ik dan. Mark's blog account is een feit en ik zit in de startblokken om mijn hoofd helemaal leeg te bloggen.

Even een kleine profielschets van mezelf: Ik ben een doorgewinterde IT-er. Een soort senior Dilbert maar dan zonder stropdas. Daar laat ik het maar even bij.

Ik ben momenteel helemaal in de ban van het fenomeen Web 2.0. Aanvankelijk was ik er sceptisch over. Maar toen ik me er wat meer in verdiepte sloeg mijn scepsis snel om in enthousiastme. Laat je niet misleiden door zijn trendy naam. Het is nou eenmaal de naam die is blijven hangen. Het schijnt nu zelfs een beschermde naam te zijn. Je mag kennelijk niet zonder toestemming van Tim O'Reilly de naam Web 2.0 gebruiken voor je conferentie. Digg that!

Ik ben al een tijdje bezig om een beeld te vormen van Web 2.0. Wat is Web 2.0 nou eigenlijk? Waarom houden zoveel mensen zich ermee bezig? What's all the fuss?

Mijn huidige beeld van Web 2.0 is die van een dubbelloops WWW: iedereen is zowel auteur als lezer, zowel producent als gebruiker, zowel recensent als vergelijker, enz. De meest succesvolle internetbedrijven verdienen dankzij dit principe daadwerkelijk geld met internet (eBay, Google, Amazon, MySpace). Dat vind ik nogal wat.

Vanuit Dilbert's perspectief zie ik natuurlijk een soort lasagna. Er zitten vertrouwde lagen in. De onderste laag is een dikke, vette supergeschaalde, gedistribueerde data laag. De kwaliteit en beschikbaarheid van die data is van levensbelang.

Op de bovenste laag overheerst Ajax. Daar vlak onder zitten webservices. Web 2.0 applicaties ondergaan meerdere releases per dag, soms per uur! Tja, wat wil je ook als de web services waarvan gebruik wordt gemaakt kunnen bederven. Interfaces staan niet vast. Er wordt van de afnemers verwacht dat ze de houdbaarheidsdatum van de services goed controleren. Dat is toch om gek van te worden? En toch werkt het. En hoe!

Dit is mijn eerste concrete bijdrage aan het Web 2.0. Waar stijgen dan nu de banksaldo's als gevolg daarvan?